Katalog zbiorów

Wojna, której nie można wygrać. Kulisy krwawej interwencji sowieckiej w Afganistanie.

Sytuacja wydaje się świetnie znana. Siły specjalne wielkiego mocarstwa błyskawicznie obalają rządzących Afganistanem. Wkraczają wojska lądowe. Tworzą nowy rząd. Mają zamiar wyszkolić nowe afgańskie wojsko i policję, a najdalej po pół roku wycofać się z kraju. Dziesięć lat później końca wojny nie widać, ofiar coraz więcej, a chaos w górskim kraju pogłębia się.

W grudniu 1979 roku wojska sowieckie wdarły się do Afganistanu. Specnaz w efektownej i błyskawicznej akcji zajął strategiczne punkty w stolicy. Pałac prezydencki w Kabulu został zdobyty, a sam prezydent zginął z bronią w ręku. Tak rozpoczęła się wojna, która dla Rosjan stała się tragedią tak wielką jak dla Amerykanów Wietnam. Życie codzienne w Kabulu na wiele lat zdeterminowała wojna. Działalność podwójnych agentów, masowe dezercje, walka z mudżahedinami i terror wobec ludności cywilnej. W wir wojny wciągnięto tysiące ludzi, którzy bez prawa powrotu musieli oddać życie za imperium.